امام
جواد (ع) از نگاه ديگران
شخصيت والاي علمي اخلاقي امام جواد (ع)در
نگاه خلفاء ، دانشمندان ،نويسندگان
و تاريخ نگاران غير شيعه؛ سندي گويا بر جايگاه رفيع اين امام همام در بين مسلمانان
مي باشد كه به عنوان نمونه به چند مورد آن اشاره مي شود
مامون
عباسي
خليفه
مقتدر عباسي در پاسخ به اعتراض بزرگان بني
عباس در خصوص به تزويج در آوردن دخترش " ام
الفضل " به امام جواد (ع) ،اين امام همام را
اعجوبه عصر خواند و گفت : " قد اخترته
لتبريزه علي كافه اهل
الفضل في العلم والفضل مع صغر سنه والاعجوبه
فيه بذالك " من بدان جهت
وي را به دامادي خود
برگزيدم كه با كمي سن در علم و فضيلت بر همه
اهل زمان برتري دارد و اعجوبه اي است در علم و
دانش .
بحارالانوار
،ج50، ص75 – موسوعه الامام الجواد(ع)، ج1 ،ص360 و
363.
اعيان
الشيعه ،ج3 ،ص 129 .
اسقف
بزرگ مسيحي
اسقف
مسيحي پس از آگاهي يافتن از علم ودانش امام
جواد (ع) در مسائل پزشكي گفت :
به نظر مي رسد اين شخص
" امام جواد (ع) " پيامبري از نسل پيامبران است .
المناقب
لابن شهر آشوب ،ج4 ،ص389 -موسوعه
الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص362.
سبط
بن جوزي
يوسف
بن قزا اغلي بن عبداالله
بغدا دي مشهور به سبط بن جوزي پس از بيان
تاريخ تولد و شهادت حضرت مي نويسد : كان علي
منهاج ابيه في العلم والتقي و الزهدوا الجود.
او
در علم و تقوي ،پرهيزگاري و سخاوت چون پدر
بزرگوارش "امام رضا (ع)
" و دنباله رو او بود.
تذكره الخواص ،ص202 – الامام جواد (ع) ،ص72 .
ابن
ابي طلحه
ابن
ابي طلحه در كتاب مطالب السؤول في المناقب آل
الرسول در باره شخصيت امام جواد (ع) مي نويسد:
او گرچه صغير السن است ولي كبيرالقدر و رفيع
الذكر مي باشد .
كشف
الغمه ،ج2 ،ص186 – سرورالفؤاد ،ص40 .
ابن
صباغ مالكي
علي
بن محمد احمد مشهور به " ابن صباغ " فقيه
مالكي و متوفاي 855 در مكه پس از بيان گوشه اي از
خصوصيات زندگي حضرت جواد (ع) ، مي نويسد:
آري
چنين بود كرامات جليل و مناقب او.
ودر جاي ديگر مي افزايد:چه گوييم ما
در جلالت و مقام امام چواد (ع) و فضيلت كمال و
عضمت و جلال او ،حضرتش
در ميان طبقات ائمه (ع)
سنش كمتر از همه و قدر و شانش
اعظم است . او در اندك مدتي از عمر شريفش
كراماتي بسيار و معجزاتي بيشمار از خود نشان
داده و معارج و فضيلت كمال را طي كرده و از
رشحات و تراوش دانش و بينش خود اثرها گذاشته و
از نفحات و ريزش فضل كمالش بي اندازه و شمار
فيوضاتي به عالم علم نثار فرموده ، چه با
مجالس و محافلي كه متكلم به احكام گرديده و از
مسائل ، حلال و حرام را بيان نموده و زبان
دشمنان وخصم بدفرجام را به منطق صحيح و گفتار
مليح خود الكن و كليل كرده و گه ،بسيار انجمن و
محفلي كه در صدر جلساء و راس خطبا وبلغاء قرار
گرفته و در برابر خود تمامي فصحاء و علما و
حكما را تحت شعاع گذارده .
حليه
الابرار ،ج 4،ص568 –الفصول المهه ،ص266 – موسوعة
الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص364 – سرور الفؤاد
ابوالقاسم سحاب ، ص 40 و 41 .
صلاح
الدين صفدي
خليل
بن ابيك بن عبدالله
،معروف به صلاح الدين صفدي
- اهل صفد – اديب و مؤرخ نامدار اهل فلسطين
كه در حدود دويست تصنيف از وي برجاي مانده ، مي
نويسد:
محمد
بن علي ،همان جواد بن رضا (ع) بن الكاظم موسي بن
الصادق جعفررضي الله عنهم است .لقب او جواد ،
قانع و مرتضي است . وي از فرزندان اهل بيت نبوت
است كه در سخاوت شهرت داشت تا جائي كه او را
جواد (ع) ، نام نهاده اند ،
او يكي از امامان دوازده گانه است .
الوافي
بالوافيات ،ص105 – الامام محمد الجواد (ع) ، ص73 .
ابن
تيميه
ابن
تيميه مي گويد :
محمد
فرزند علي ملقب به جواد از بزرگان و اعيان بني
هاشم است كه در سخاوت و بزرگواري شهرت تام دارد .
منهاج السند ، ص 127.
يوسف
بن اسماعيل نبهاني
يوسف
بن اسماعيل نبهاني حنفي اديب و شاعر فلسطيني
،متولد 1350 هجري كه از وي سيزده كتاب مهم بر جاي
مانده، مي نويسد:
محمد جواد فرزند علي رضا (ع) از بزرگان
امامان و چراغ هدايت امت و سادات اهل بيت (ع) است كه عبدالله شبراوي شافعي نيز از
وي در كتاب خود " الاتّحاف بجبّ الاشراف " با ستايش و تكريم ياد كرده است .
جامع كرامات الاولياء ،ج1 ،ص100 .
محمود
بن وهيب بغدادي فنخي
محمد
الجواد (ع) فرزند علي بن الرضا (ع) است كنيه او
مانند كنيه جدش محمد الباقر ،ابو جعفراست رضي
الله عنهما .
سه
لقب وي جواد ، قانع و مرتضي است كه مشهورترين
آنها " جواد" است . رنگ پوست او سفيد
،قامتش معتدل و نقش انگشترش نعم المقدّرالله،
و وارث علم پدر بود.
جوهرة
الكلام ، ص147
- الامام الجواد (ع) ،ص76 .
علي
جلال حسيني
علي
جلال حسيني دانشمند بزرگ مصري مي نويسد :
محمد
الجواد ابو جعفر دوم فرزند علي (ع) در سال 195
هجري در مدينه ديده به جهان گشود. وي با وجود
سن كم در علم و فضيلت سرآمد همه عالمان و اهل
فضيلت زمان خويش بود.
الحسين
، ج 2،ص207- الامام محمدالجواد (ع) ،ص76– زندگاني
امام جواد (ع)،ص200
خيرالدين
زركلي
خيرالدين
زركلي مي نويسد :ابو جعفر جواد (ع) چون اجداد
خويش مقام بلندي داشت . هوشمند و خوش بيان بود
و استعداد نيرومند و اصيلي داشت.
الامام
محمد الجواد (ع) ،ص76 – زندگاني امام جواد (ع) ص200.
|